Dit luister ik, wat luister jij?

De juiste liedjes helpen mij de dag door, bieden me inspiratie, creativiteit en zelfs een beter concentratievermogen. Maar er zijn ook een hoop mensen die liever in stilte werken, zij zien muziek als afleidend en storend. Ook voor mij brengt het risico’s met zich mee, een misstap en ik eindig dansend op mijn bureaustoel. Bovendien moet ik voorbereid zijn, als de muziek te belangrijk wordt begin ik voor ik het weet aan het uitbouwen van mijn collectie en het organiseren van mijn playlists. Om te voorkomen dat je moet gaan zoeken en te zorgen dat je gewoon kunt ervaren, is het goed om af en toe wat muziek aangereikt te krijgen, ook voor hen die liever in stilte werken. Iedereen heeft pauzes nodig. Één of twee nummers na een pomodori-ronde zijn een perfecte pauze. Sluit je ogen, even geen beeldscherm, even geen doom-scrolling, gewoon even luisteren. Daarom wilde ik vandaag graag wat van mijn huidige favoriete (werk) muziek met jullie delen. 

Misschien inspireert het je tijdens je werk of je volgende pauze, misschien luister jij liever iets anders, maar dan hoor ik graag wat er door jouw speakers komt op maandagochtend. Voor nu mijn drie favoriete platen, bekend en minder bekend maar oh zo mooi. Je zult merken dat ze allemaal instrumentaal zijn, muziek met teksten leiden me af tijdens het werk 

Mulatu Astatke- Ethiopiques vol 4: Ethio Jazz & Musique Instrumentale 1969-1974

https://open.spotify.com/album/5VKvVk4gaPAJyXjof8NnzX?si=u04elBzgRvSiCkAqvAfY6A

Dit compilatiealbum van Mulatu Astatke trekt me meteen in één van Malick Sidibe’s foto’s met dansende mensen (stiekeme inspiratie tip), de opnames zijn rauw en kraken af en toe, maar desondanks is elk nummer zijdezacht en soepel, de blazers zijn bijna behouden, alsof de buren boven niet wakker mogen worden maar je wel moet kunnen dansen. De artiest, Mulatu Astatke, staat bekend als de vader van de Ethiopische jazz.

Cannonball Adderley-Somethin’ Else

https://open.spotify.com/album/3Wu0chxAm4GxSeRnIIf2Om?si=WZnP1957RouTzZQixPiCPw

Op dit beroemde Jazz album wordt de Saxophonist Julian “Cannonball” Adderley vaak vergezeld door Miles Davis, misschien wel de bekendste Jazz-artiest aller tijden. Ik zou dit album alleen al opzetten om Miles Davis met schorre stem te horen zeggen “Is that what you wanted Alfred?” aan het einde van het nummer One for Daddy-O. Een vraag die duidelijk niet aan mij is gericht maar waarbij ik het nooit kan laten om “this is what I wanted” te fluisteren in mezelf. Het album is toegankelijk voor de Jazz beginner, dus als je Jazz altijd hebt gezien als kattengejank zou ik je willen uitdagen dit eens te proberen. Het album kent uptempo swingers en trage rokerige melancholie. Een klassieker die rijpt als een goede wijn.

Verschillende artiesten-JAPAN

https://open.spotify.com/playlist/6VwmjeMarl6gTpFKXQYLJm?si=95bb88ff323346cd

Omdat Jazz niet voor iedereen is, wil ik afsluiten met iets anders. Ik maak graag playlists en probeer daar altijd een bepaalde sfeer of mood in te vangen. Deze playlist staat vol met Lo-fi achtige beats en Japanse invloeden. De nummers zijn vaak easy-going, kort en minimaal genoeg om je niet af te leiden maar met een groove die je hoofd in beweging brengt. 

Met deze korte lijst hoop ik jullie een beetje te inspireren, misschien geeft het nieuwe ideeën of helpt het je de week te starten, ik ben benieuwd waar jij naar luistert, voel je vrij om het hier te delen. 

In ieder geval hoop ik dat je er van geniet!