Een kijkje in een andere keuken.

Momenteel begeef ik me op een aardig afstandje van de Hoeksche Waard, ik zit namelijk op Java in Indonesië. Ik zag dankzij @Martine in t Veld dat er een aantal lokale ondernemers verhalen zijn gepubliceerd op OndernemendHW en wilde zelf graag één van de vele inspirerende ondernemersverhalen delen die ik in de laatste weken heb meegekregen.

Op dit moment zit ik op mijn derde locatie, Yogyakarta. Hiervoor heb ik mogen proeven van Bandung en Jakarta en op elk van deze locaties heb ik prachtige mensen ontmoet. Toch wil ik graag één iemand uitlichten die mij erg heeft geïnspireerd. Zijn naam is Bodhi en hij is de eigenaar van een Hostel in Bandung. Voor de Corona pandemie waren hij en zijn vrienden allemaal werkzaam in de toeristenindustrie verspreid over verschillende eilanden in Indonesië maar toen de corona pandemie uitbrak verloren ze allemaal stuk voor stuk hun baan en inkomen en moesten ze terug naar hun thuishaven in Bandung.

Anders dan in Nederland bood Indonesië deze mensen niet dezelfde vangnetten als ons. Twee en een half jaar lang heeft Bodhi moeten doorkomen zonder een stabiel inkomen. Hij heeft zijn zuurverdiende spaargeld opgemaakt en bijna al zijn bezittingen moeten verkopen, maar samen met zijn vrienden wist hij deze periode toch te overleven. Het zorgde voor een grote tegenslag bij het achtervolgen van zijn droom, namelijk het openen van een Hostel in Bandung. 

Acht maanden geleden wist hij ondanks deze grote tegenslag toch een pand te bemachtigen en een hostel te openen. Het is nog niet perfect, er mankeert van alles aan het pand en een luxe locatie zou ik het niet durven noemen. Toch kwam ik hier terecht vanwege alle positieve verhalen die ik onderweg over hem hoorde. En het is precies dat stukje wat mij zo heeft geïnspireerd, want Bodhi zet elke dag de extra stap. Zijn hostel biedt geen vast pakket aan ervaringen, maar vraagt jou wat jij wilt ervaren en dan zorgt hij dat het gebeurd. Zijn vrienden die allemaal stuk voor stuk dag en nacht voor hem klaar staan, zien hem als het meesterbrein dat hen gaat leiden naar succes. Ieder van hen bezit een eigen talent. De één is muzikant, de ander motorcoureur en bovendien weet hij deals te sluiten met de beste eethuisjes van de stad. Op deze manier weet hij al zijn bezoekers te voorzien van een fantastische ervaring en voorziet hij de lokale hardwerkende mensen van een extra inkomen. 

Hij is altijd aan het denken, regelen en ondertussen nog een beetje onzeker over de gebrekkige faciliteiten in zijn pand. Momenteel steekt hij zijn winst nog in het opknappen van het huis van zijn ouders, maar zodra dit klaar is kan de verbouwing beginnen. Ondertussen staan zijn vrienden klaar, want zonder hem waren ze nergens, zeggen ze. Op dag één bracht hij ons naar lokale rijstboeren midden in de rimboe, we mochten genieten van prachtige watervallen, proeven van vers geproduceerde palmsuiker en lokale snacks en toen het noodweer losbarstte en twee van de reizigers niet zelfstandig terug durfde, regelde hij, binnen een half uur, twee privé chauffeurs die ons al glimlachend in de regen en donder terug escorteerde naar het hostel. Op dag twee wilden we de binnenstad  en zijn geschiedenis zien en een halve dag later was daar een oud Volkswagen busje dat ons de hele stad doorreed inclusief boombox en gids. En toen onze eigen planning op dag drie in het water liep vanwege de zoveelste stortbui, stapte hij op zijn scooter om de lokale slager leeg te kopen en een barbecue te organiseren. Een ideale manier om de prachtige verhalen van zijn vrienden over hem en zijn gouden hart aan te horen. 

Ik vertrok met een nieuwe Soendanese familie als aanwinst en bovendien, het besluit om nog een stukje harder te werken als ik weer terugkom. Ondernemen is Risico’s nemen, relaties bouwen, durven dromen en een hele hoop liefde hebben voor hetgeen dat je doet. En ook al moeten Bodhi en zijn vrienden het doen met een stuk minder middelen dan de meeste van ons, deze kwaliteiten zijn onbetaalbaar en maken hem in mijn ogen een ondernemer in de puurste vorm.